Адамзат баласы бағзы замандардан бері бақыттың мәнін іздеп келеді. Әр кезеңнің ойшылдары мен жазушылары бұл ұғымға әр қырынан қарағанымен, бәрі де бір пікірге тоқтаған: бақыт – жан дүниенің тепе-теңдігі мен рухани байлықта. Біреу үшін бақыт – тыныш өмір, екіншісі үшін – махаббат, ал тағы бірі үшін – мақсатқа жету жолындағы күрес. Бақыттың нақты өлшемі болмаса да, даналардың айтқандарынан оның шын бейнесін көруге болады.
«Бақыт – өзіңді керек адам сезіну.»
— Максим Горький.
Бұл ой адам өмірінің мәні – жақындарға қажет болу екенін айқын көрсетеді. Шынайы бақыт – өзіңнің қоғамға, отбасына пайда әкелетініңді сезіну.
«Адам бақытты болғысы келсе, өткенге өкпелемей, болашаққа үмітпен қарауы керек.»
— Лев Толстой.
Толстой үшін бақыт – кешірім мен сенімге негізделген өмір. Өткенге байланып қалу – бақытқа бастар жолды байлау деген сөз.
«Бақыт – бұл саяхат, мақсат емес.»
— Бенджамин Франклин.
Бақытты адам – әр күннен қуаныш таба білетін жан. Бұл нақыл өмірдің әр сәтінен мән іздеуге шақырады.
«Бақыт – қолыңда бар нәрсені бағалай білу.»
— Конфуций.
Даналыққа толы бұл сөз артық ізденістен гөрі, шүкіршілік пен байыптылықты насихаттайды. Көп жағдайда бақыт өзіміздің жанымызда тұрады.
«Бақыт – өз жүрегіңмен үйлесімде өмір сүру.»
— Абай Құнанбайұлы.
Ұлы ақын үшін бақыт – ар-ұятпен үйлескен шынайы тіршілік. Ішкі тыныштық – нағыз бақыттың негізі.
«Бақыт – сүйе білу мен сүйікті болу қабілеті.»
— Виктор Гюго.
Бұл сөзден махаббаттың бақыттың негізгі элементі екенін көреміз. Сүйіспеншілік – жүректі толықтыратын ең асыл сезім.
Бақыт – әр адамның жүрегінде жасырынған ішкі жарық. Оны алыстан іздеудің қажеті жоқ: даналардың ойынша, шынайы бақыт – шүкіршілік, махаббат, адалдық пен жан тыныштығында. Бұл нақыл сөздер бізге өмірдің шынайы құндылықтарын ұғынуға көмектеседі. Бақытты болу – күрделі емес, тек жүректен сезіне білсең болғаны.
